زردنویسی چیست؟ حتما تا الان با این اصطلاح برخورد داشته‌اید. اما زردنویسی به چه معناست و چه زمانی استفاده می‌شود؟ در این پست از بلاگ نوین هاب قرار است درمورد زردنویسی و ویژگی‌های آن حرف بزنیم. در زمینه تولید محتوا هم گاهی این اصطلاح را می‌شنویم. درمورد یک نویسنده محتوا هم از این اصطلاح استفاده می‌شود. برای مثال می‌گویند فلان تولیدکننده محتوا زردنویس است.
محتوای زرد چیست؟
برای اینکه بدانیم زردنویسی چیست، اول از همه باید به تبیین مفهوم اصلی محتوای زرد بپردازیم. محتوای زرد به محتوایی گفته می‌شود که فقط یک هدف دارد. جلب توجه بیشتر مخاطب برای بازنشر محتوا. حالا اینکه این جلب توجه با چه ادبیاتی اتفاق می‌افتد اصلا اهمیتی ندارد. محتوای زرد، هیچکدام از اصول و قواعد کیفی که یک محتوا باید داشته باشد را ندارد. اصولا این محتواها وایرال هم می‌شوند. ما قبلا در بلاگی مجزا درخصوص این که چگونه یک محتوای وایرال تولید کنیم مطالبی نوشته‌ایم. مطالعه آن خالی از لطف نیست. اما کیفیت خوبی ندارند و مخاطب واقعی و درست، به آن علاقه‌ای نشان نمی‌دهد. این محتواهای زرد فقط با هدف برانگیختگی هیجانی مخاطب نوشته و یا تولید می‌شوند. در این پست بیشتر قصد داریم به شما نشانه‌های یک محتوای زرد را بگوییم تا به آن‌ها واکنش نشان ندهید و استناد نکنید. حتی در رسانه هم از این اصطلاح استفاده می‌شود. برای مثال به رسانه‌هایی که اخبار زرد و بدون منبع درست را نقل و منتشر می‌کنند رسانه زرد یا Yellow journal گفته می‌شود.
تاریخچه محتوای زرد چیست؟
همه چیز از رقابت دو روزنامه مطرح نیویورک شروع شد. از سال 1890 تا 1900 دو روزنامه World , Journal در نیویورک جزو پرفروش‌ترین‌ها بودند. این دو رسانه در کنار بیست‌وهفت روزنامه پرفروش دیگر در نیویورک مشغول فعالیت بودند اما هیچکدام به این اندازه بازدید و طرفدار نداشتند. به همین دلیل سردبیران این دو روزنامه با یکدیگر در رقابت بودند و هرکدام می‌خواست مخاطب بیشتری را جذب کند. روزنامه world در آن سال‌ها یک طراح استخدام کرده بود. این طراح کمیک‌استریپ‌هایی با چهره‌ی یک کودک که لباس زرد به تن داشت طراحی می‌کد و عناوین اجتماعی را روی لباس این بچه می‌نوشت. بعد از مدتی روزنامه Journal که بازدید و فروش زیاد این روزنامه را می‌دید تصمیم گرفت که طراح روزنامه World را با حقوق بیشتری استخدام کند. و این کار را هم کرد. روزنامه Journal که احساس شکست می‌کرد طراح دیگری استخدام کرد و از او خواست که دقیقا همان کمیک‌استریپ‌ها را با لباس زرد طراحی کند. حالا در نیویورک دو روزنامه وجود داشت که هر دو از کمیک‌های زردپوشی که عناوین اجتماعی روی لباس آن نوشته شده بود، استفاده می‌کردند.
استفاده از اصطلاح زردنویسی برای نخستین بار
نخستین بار اروین واردمن (Erwin Wardman) از این اصطلاح استفاده کرد و گفت که روزنامه‌نویسی آمریکا به سمت زردنویسی رفته است. اما او چرا از این اصطلاح استفاده کرد؟ مالکان دو روزنامه World و Journal در رقابت با یکدیگر فقط سعی می‌کردند تیترها و این تصاویر کمیک را از یکدیگر کپی کنند. آن‌ها برای اینکه جامعه مخاطبان خود را افزایش دهند، قیمت تمام شده روزنامه را کاهش دادند و مقاله‌های ثقیل و دشوار را از نشریه حذف کردند. پیش از این اقدام مخاطبان جدی این دو روزنامه افراد تحصیل‌کرده، سیاستمداران و مدیران ارشد بودند. اما بعد از اینکه مقالات سنگین از روزنامه‌ها حذف شدند، مخاطبان حرفه‌ای جای خود را به مخاطب عادی و مردم عام داد. به همین دلیل این دو روزنامه به سراغ مطالب حاشیه‌ای روز رفتند و دیگر خبری از نوشته‌های حرفه‌ای و علمی در نشریاتشان نبود. کم‌کم تیترها و تصاویر درشت‌تر شدند تا توجه بیشتری را به خود جلب کنند.
نشانه‌های یک محتوای زرد چیست؟
1- عناوین جذاب و عجیب
محتواهای زرد معمولا عناوین جذابی دارند. این عناوین با هدف اینکه مخاطب روی لینک یا ویدئو کلیک کند نوشته می‌شوند. حتی ممکن است بعد از مطالعه و تماشای محتوا متوجه شوید که این عنوان هیچ ارتباطی با فهوای کلام ندارد و فقط با هدف اینکه شما روی آن کلیک کنید نوشته شده است. جالب است بدانید که عموم مردم، حتی کسانی که با این شکل محتوا مخالف هستند هم در این دام می‌افتند.
2- عناوین دارای بار احساسی
دلیل اینکه این نوع محتواها عناوین هیجانی دارند، این است که احساسات مخاطب را برانگیزند. کسانی که محتوای زرد تولید می‌کنند می‌خواهند مطالب جنجالی و بحث‌برانگیز را مطرح کنند تا بیشتر دیده شوند.
3- ابهام و ایهام در عنوان
ابهام و ایهام در این محتوا برای این استفاده می‌شود که تولیدکننده از زیر بار مسئولیت کیفیت محتوا شانه خالی کند. همچنین عناوینی که ابهام و ایهام دارند، توجه بیشتری را به خود جلب می‌کنند و عموما کلیک بیشتری هم می‌گیرند.
4- عدم وجود منبع معتبر
محتوای زرد معمولا هیچ منبع درست و اصولی ندارد. عموما در پایان این نوشته‌ها و ویدئوها هیچ منبعی ذکر نمی‌شود و این اخبار هیچ پایه و اساسی ندارند. معمولا حرف‌هایی که سینه به سینه نقل می‌شوند در این عناوین ذکر می‌شوند.
5- اخبار کذب
محتوای زرد معمولا بعد از مدتی رد و تکذیب می‌شوند. از آنجایی که این عناوین هیچ پایه و اساسی ندارند و معمولا بر پایه دروغ بنا شده‌اند، بعد از گذشت مدتی رد و تکذیب می‌شوند. کسانی که این اخبار را منتشر می‌کنند به این موضوع واقف هستند و می‌دانند این خبر بعد از گذشت مدتی رد خواهد شد، اما چون هدف از انتشار این محتوا چیز دیگری است، معمولا برای تولیدکننده هیچ اهمیتی ندارد.
تیتر زرد و محتوای زرد
این دو مقوله با یکدیگر تفاوت دارند. ممکن است تولیدکننده صرفا از یک تیتر هیجانی برای جلب توجه استفاده کرده باشد اما آنچه که در شالوده محتوا عرضه کرده، قابل استناد و اتکا باشد. به همین دلیل نباید این دو مقوله را با یکدیگر اشتباه گرفت. برای مثال مطلبی که در این بلاگ برای شما نوشته‌ایم دارای منبع است و می‌توان به آن اتکا کرد. اما ما می‌توانستیم از یک تیتر زرد برای جلب توجه بیشتر شما استفاده کنیم. تیترهای زیر را ببینید:
- با تیترهای زرد محتوا را در مشت خود بگیرید.
- بهترین تیترهای زرد رسانه‌ها
- رسانه‌های زرد، رسانه‌های پیشتاز
- با تیترهای زرد، به دنیای محتوا سلطنت کنید
- و…
اما به جای این عناوین ما از یک عنوان حرفه‌ای استفاده کردیم. عناوین حرفه‌ای دیگری که می‌توانستیم استفاده کنیم تا مخاطب متوجه شود با یک مطلب اصیل سر و کار دارد به شرح زیر هستند:
- محتوای زرد چیست؟ چرا نباید زرد بنویسیم؟
- از اخبار و عناوین زرد دوری کنید.
- راه‌های ننوشتن یک محتوای زرد.
- و…
البته گفته می‌شود که گاهی هیچ ایرادی ندارد که در تیترهای محتوا از عناوین و واژه‌های زرد استفاده کنیم و بعد محتوای اصیل را به مخاطب نشان دهیم. اما من به شخصه این را هم توصیه نمی‌کنم. فکر می‌کنم کلیک گرفتن ارزش استفاده از هیچ عنوان بحث‌برانگیزی را ندارد و بهتر است حرفه‌ای‌تر رفتار کنیم.
بیشتر بخوانید: تیترنویسی جذاب
زردنویسی در شبکه‌های اجتماعی
همه این مطالب را گفتیم که به همین نقطه برسیم. روزنامه‌ها کم‌کم جای خود را به شبکه‌های اجتماعی داده‌اند. مردم این روزها اخبار را از طریق فضای مجازی دنبال می‌کنند و کم‌تر از قبل به فکر خرید روزنامه هستند. به همین دلیل کسانی که در شبکه‌های اجتماعی مشغول تولیدمحتوا هستند باید چاره‌ای بیاندیشند تا محتوایی که تولید می‌کنند بازدید بیشتری دریافت کند. چرا؟ چون درآمد بسیاری از آن‌ها از همین طریق است. یک اینفلوئنسر اینستاگرامی تعذفه تبلیغاتش را بر اساس تعداد بازدید‌هایی که دارد، تعیین می‌کند. هرچه این بازدیدها بیشتر باشد، می‌تواند تعرفه بیشتری برای تبلیغات عرضه کند. به همین دلیل است که تولیدکنندگان محتوا در شبکه‌های اجتماعی به سمت زردنویسی رفته‌اند و عموما اخبار کذب و بدون پایه و اساس را منتشر می‌کنند. البته نمی‌توانیم بگوییم که باید از نگارش این نوع محتوا جلوگیری کنیم. این شکل از محتوا هم همیشه مخاطب خاص خود را دارد و دیده خواهد شد. اما می‌توان ترتیبی داد تا در چهارچوب بهتری به پوشش اخبار بپردازیم
چرا باید از زردنویسی اجتناب کرد؟
حالا که یاد گرفتیم زردنویسی چیست، باید دلایل دوری از آن را هم بررسی کنیم. البته همه چیز به مخاطب شما بستگی دارد. ولی توصیه ما به شما این است که اگر تصمیم دارید به صورت حرفه‌ای در شبکه‌های اجتماعی فعالیت کنید، از این فضا حتما دور بمانید. تیترهای درشت و حاشیه‌برانگیز خواهان زیادی دارد اما مخاطب حرفه‌ای به دنبال این تیترها نیست. اگر تصمیم دارید برای مخاطب حرفه‌ای تولید محتوا کنید از این عناوین استفاده نکنید.
ارسال نظر